විමංසා

 කාන්තා අතවර හා ලාංකීය කාන්තාව

කාන්තා අතවර කියන්නේ කුමක්ද?  ලෝකයේ ඕනෑම රටක ජීවත්වන කුමන තරාතිරමක හෝ කාන්තාවක් ආර්ථික, සමාජයීය, සංස්කෘතික යන කුමන දෙයක බලපෑමක් නිසා හෝ ශාරීරිකව හෝ මානසිකව පීඩාවට ලක් කරයි ද ඒ කාන්තා අතවරයක් ලෙස හැඳින්විය හැකිය. කාන්තා අතවර ලෙස අද සමාජයේ බොහෝ දෙනා දකින්නේ කාන්තාවන් දූෂණයට ලක් කිරීම, තැත් කිරීමට යන කාරණා දෙක පමණි. කාන්තාවන්ට පහර දීම, මරා දැමීම, දූෂණයක් නොවන වෙනත් ලිංගික හිරිහැරයක් ද අතවර කිරිමක් ලෙස දැන සිටින පිරිසක් සිටියත් කාන්තාවගේ හා අකැමැත්ත හෝ විරුද්ධත්වය නොතකා ඇයට කරනු ලබන කුමන හෝ අන්දමේ ශාරීරික හෝ මානසික පීඩාවන් කාන්තා අතවරයක් ලෙස දැන සිටින්නේ අල්ප වශයෙනි. මේ පිළිබඳ ඇති නොදැනුවත්කම නිසා දිනෙන් දින ලාංකීය සමාජය තුල කාන්තාවන් අතවර වලට ලක්වීමේ ප්‍රවණතාව වැඩි වේ.

කාන්තා අතවර කොටස් දෙකකි. එනම් ශාරීරික ව කෙරෙන අතවර හා මානසිකව කෙරෙන අතවරයන් ය. ශ්‍රී ලංකාවේ බොහෝ විට නීති ක්‍රියාත්මක වන්නේ ශාරීරික ව කෙරෙන කාන්තා අතවරයන්ට ය. මානසික අතවරයන් සඳහාද නීති රීති පැවතියද කාන්තාවන් එය නොදැනීම, නීතිය පිළිසරණ නොපැතිම නොදන්නා නිසාත් අධිකරණය හමුවේ එන එවැනි සිද්ධීන් දැකිය හැක්කේ ඉතාමත් විරල ලෙසය. ශාරීරික හා මානසික අතවරයන් තිබුණද ඒවා මොනවා ද යන නිසි අවබෝධයක් සමස්තය තුළ නොමැත. ශාරීරික අතවර මොනවාද? ස්ත්‍රිය දූෂණය කිරීම, ස්ත්‍රියක දූෂණයට තැත් කිරීම, දූෂණයක් නොව මුත් බරපතළ නොවන ලිංගික ක්‍රියාවක් කිරීම, අකමැත්තෙන් ඇයගේ ශරීරයේ ස්පර්ශ කිරීම, සුළු හෝ බරපතළ පහර දීමට ලක් කිරීම හෝ තුවාල කිරීම, වැය කරන ශ්‍රමයට සරිලන වැටුපක් නොගෙවා කාන්තාවන්ගේ ශ්‍රමය සූරාකෑම, ශාරීරිකව ඔරොත්තු දෙන ප්‍රමාණයට වඩා සේවය නියුක්ති කිරීම හා ඔරොත්තු නොදෙන කාර්යයන්හි නියුතු කරවීම, සිරිත් විරිත් ආගමික හා සංස්කෘතික මතවාදවලින් කාන්තාවන් ශාරීරිකව පීඩාවන් වලට පත් වන ආකාරය නීතිරීති පැනවීම ආදිය වේ. මානසික වශයෙන් සිදුකරන අතවර නම් අද කාන්තාවන් හඳුන්වන්නේ ගෙඩිය,කෑල්ල, බඩුව, අයිටම් එක, සෙට් එක ගැන පහත් වචනවලින් ය. මහමග දී ගමන් කිරීමේදී අසභ්‍ය විහිළු තහළු, අසභ්‍ය යෝජනා, අපහාස උපහාස කිරීම මෙවැනි දේවල් වලින් ගැලවී යාම ඉතාමත් පහසු දෙයක් නොව. සමාජයේ පිළිගැනීම්, සිරිත් විරිත්, මතවාද වලටත් පුරුෂයාට වඩා කාන්තාව පහත් යන අදහස් ඔස්සේ කාන්තාව දැඩි මානසික පීඩාවන්ට ලක් කරන බව නොරහසක් ය. 

ලාංකීය කාන්තාවගේ තත්වය ගැන සාකච්ඡා කිරීමේදී කාන්තාව යනු කවුරුන්ද යන කෙටි හැඳින්වීමක් සිදු කිරීම ඉතා වැදගත්ය. කෙටියෙන් හා සරලව වර්තමාන කාන්තාව හැඳින්වුවහොත් කාන්තාව යනු වර්තමාන ශ්‍රී ලංකාවේ පිරිමි පාර්ශ්වය අභිබවා ගිය රටේ සංවර්ධනයට හවුල් වන ශ්‍රම බලකායකී. ඇය ලාංකීය සංස්කෘතිය දරා සිටින්නියක් ලෙසද හඳුනාගත හැකිය. මෙසේ දැක්වූවද ඇත්ත වශයෙන්ම ලාංකීය සමාජය තුල කාන්තාවගේ තත්ත්වය කෙසේ ද යන්න පෙර සඳහන් කළ සේ කාන්තා අතවර ගැන විමසා බැලීම ඉතාමත් වැදගත් වේ. 

ලාංකීය සමාජය සෑම විටම කාන්තාව දෙවැනි තැනෙහිලා සැලකිම තවමත් දැකිය හැකිය. මෙයට හේතු වී ඇත්තේ කාන්තාව ගැන පවතින අපේ සංස්කෘතිය අනුව හා කාන්තාව වටා ගොඩ නැගී ඇති පිළිගැනීම් ය. "ගැහැනියකගේ නුවණ හැඳිමිටේ දිගයි", "විශ්වාස කළ හැක්කේ නූපන් ගැහැණිය පමණයි", "ගැහැණිය අසුද්දයි" යන්න කියමන් අතීතයේ සිට ගොඩනැගී ඇත. නූතන තාක්ෂණයෙන් පිරුණු ලෝකයේ මිනිසා පියවරෙන් පියවර ගමන් ගන්නා මෙවැනි ලෝකයක ද තවමත් මෙම කියමන් වලංගු වී පවතී. ඒ වගේම ගැහැණිය කියූ පමණින් ඇය සෑමවිටම කුස්සියේ මුල්ලට තල්ලු කර තැබීමක් තවමත් සමාජයේ දැකිය හැකිය. 

කුඩා කල සිටම ගැහැනු දරුවෙකුට දෙමාපියන්ගේ වැඩිහිටියන්ගේ ආරක්ෂා වැදගත් වේ. දැරියකගේ සිට මැහැල්ලක් දක්වා එනම් ජීවිත කාලය පුරාවටම කාන්තාව කාමාතුරයන්ගෙන් ආරක්ෂා කරගැනීම වැදගත් වේ. මෙය සමහර දෙමව්පියන්ට හිසරදයක් ව පවතී. ඉපදුණු දා පටන් තම දියණිය ආරක්ෂා කර ගැනීම දෙමාපියන්ගේ හිස මත පැටවූ ගලක් මෙන්ය. එසේම දැරියක් මල්වර වීමෙන් පසු ඇයට තවත් සීමා බන්ධන පැනවෙයි. ප්‍රේම සම්බන්ධතා ඇති කර ගැනීමට, යහළුවන් ආශ්‍රය කිරීමට, තනියම ගමන් බිමන් යාමට යන ආදී ක්‍රියාවන් ට නිවස තුළින් තහංචි පැනවේ. ඒ වගේම කාන්තාවක් මාසික ඔසප් වන දින වලදී ඇය කිලිටි තැනැත්තියක් ලෙස සලකනු ලබයි. ආගමික ඉගැන්වීම් වල දී සඳහන් කරන්නේ කාන්තාව අශුද්ධ බවයි. එවැනි දවස් වලට පූජනීය ස්ථානවලට, පින්කම් වලට, යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර තොවිල් දේවාල ගෙවල් වලට සහභාගි වීමට ඇයට සමාජය විසින් තහංචි පනවා ඇත. එසේ නම් යම් පැනයක් ඇසීමට මට සිතුණි. එනම් කාන්තාව අශුද්ධ නම් බුදුරජාණන් වහන්සේගේ දන්තධාතූන් වහන්සේ හේමමාලා කුමරිය කෙස් මත රඳවා පැමිණියේ කෙසේද? ඇයත කාන්තාවකි. ඇයටත් මාසික ඔසප් චක්‍රය ක්‍රියාත්මක වේ. එසේ නම් සමාජය කිසිදු පලක් නැති මතවාද උපහාසයට නැගිය හැකිය. 

වර්තමාන ලාංකීය කාන්තාවගේ තත්වය පරික්ෂා කිරීමේදී කාන්තාව වෙළඳ භාණ්ඩයක් ලෙස භාවිතා කිරීමක් නූතන ලෝකය දැකිය හැකිය. මුද්‍රණ හා විද්‍යුත් දෙන මාධ්‍ය දෙකෙහි හා නව මාධ්‍යයන් වල ද වෙළෙඳ භාණ්ඩයක් බවට කාන්තාව පත්ව ඇත. පුවත්පතක මුල් පිටුව, වෙළද දැන්වීම් වල, ටෙලි නාට්‍යවලට කාන්තාව අයුතු ලෙස යොදා ගැනීම විශේෂයෙන් ටෙලිනාට්‍යවල  කාන්තාවන් කෙබඳුද යන්න අයුතු ලෙස යොදා ගැනීම ඒ කාන්තාවට නොදැනිම සිදුවේ. තවත් එක් විශේෂ කරුණක් නම් මාධ්‍ය ඔස්සේ විකාශනය වන නූතන ගීත රැල්ලෙහි කාන්තාව අපහාසයට හා උපහාසයට ලක් වේ. "ගැහැනුන් ලෝකෙ ස්ථිර නෑ, චපලයි" යන ආදී අර්ථයන් ගෙන දෙන ගීත බහුල ප්‍රමාණයක් වර්තමානය විකාශනය වේ. එම ගීත වලට අනුව නිතරම වැරදිකාරයා හෝ වැරැද්ද පවතින්නේ කාන්තාව හෙවත් ගැහැණු ළමයා මතය. සැබවින්ම ගැටලුවක් මතුවන්නේ හැම ප්‍රේම සම්බන්ධතාවයක ම අතරමග නැවතීමට හේතු වන්නේ ගැහැණිය පමණක්ද යන්නයි. 

රැකියාවක් තුළ දී ද කාන්තාව මානසික හා ශාරීරික වශයෙන් යම් යම් අතවර වලට ලක් වේ. ඇතැම් ආයතන ප්‍රධානින් පමණ ඉක්මවා වැඩ කරවීම, ශ්‍රමය සූරාකෑම, ඔවුන්ගෙ අතකොළුවක් වශයෙන් භාවිතා කිරීම හා වුවමනා එපාකම් සම්පූර්ණ කර ගැනීම, බලහත්කාරකම් කිරීම යනාදී ක්‍රියාවන්ට වර්තමාන කාන්තාව ලක්වේ.

ගැහැනියකගේ ජීවිතයේ වටිනාම සන්ධිස්ථානයක් වන්නේ විවාහය යි. හුඟක් අයගේ විවාහය සමග ජීවිතය ලස්සන වෙනවා වගේම තවත් අයගේ ජීවිතය අපායක් බවට පත්වේ. විවාහයකදී වුවද කාන්තාව තවත් එක් ආකාරයකින් හිංසනයට තැලීම් පොඩි වැඩ ලක්වේ. සංස්කෘතියට අනුව විවාහයකදී කාන්තාව සතු වටිනාකම් දෙකක් පවතී. එනම් දෑවැද්ද සහ කන්‍යාභාවයයි. තරුණියක් විවහා කර ගැනීමේදී දෑවැද්දක් තිබිය යුතු බව අප බොහෝ දෙනා පෙර සිටම දන්නා දෙයකි. මෙවැනි මතයක් ගොඩනගා ඇත්තේ අපේ පැරැණි සමාජයේ වුවද වර්තමාන සමාජය මේ දෑවැදි ක්‍රමය මත මංගල්‍යය සිදුකරයි. මෙය වැඩිපුරම දැකිය හැක්කේ යෝජිත විවහායන් තුළය. තරුණියකගේ දෑවැද්ද අඩු වැඩි ප්‍රමාණය හොඳින් සලකා බලයි නම් එයින් හැඟවෙන්නේ තරුණියකගෙ වටිනාකම තීරණය වෙන්නේ දෑවැද්ද වටිනාකම මත බවයි. විවාහයකදී ගැහැනියකගේ දෙවැනි වටිනාකම වන්නේ කන්‍යාභාවයයි. එනම් කන්‍යාභාවය තම ස්වාමිපුරුෂයාට ඔප්පු කිරීමත් එසේ කන්‍යාභාවය ඔප්පු කිරීමට කළ නොහැකි වූ විට ඇය ජීවිත කාලය පුරාවටම වන්දි ගෙවයි. ගැහැනියකගේ පිරිසිදුකම සොයන්නා සේම පිරිමියෙකු ගේ ද පිරිසුදුකම සෙව්වා නම් ගැහැණියට වඩා අද ජීවිතයේ වන්දි ගෙවන්නේ පිරිමින්ය. මෙවැනි සමාජයක ජීවත් වන ගැහැනිය ගැන කියන්න තරම් දෙයක් නොමැත.විවාහයකදී කාන්තාව ගැරහුමට ලක් වන තවත් දෙයක් නම් දරුවකු නොමැති වීමයි. ලෝකයේ සියලුම කාන්තාවන්ට මව් පදවියේ දැරිය නොහැකිය. එය අප අවිවාදාත්මක ව පිළිගත යුතු කාරණාවකි. සමහර කාන්තාවන්ට උපතින්ම හෝ වෙනත් හේතුවක් නිසා දරුවන් බිහි කිරීමට නොහැකි අවස්ථා අද සමාජයේ අනන්තවත් දැකිය හැකිය. එය ඇයට ලැබෙන්නේ උපතින්ම ය. එය ඇයගේ වරදක් නොවන බව අප කවුරුත් දන්නා දෙයකි. නමුත් මෙසේ දරුවන් වැදීමට නොහැකි වූ කාන්තාවන් වඳ ගැහැණුන් බවට නම් කර සමාජයෙන්ම කොන් කර ඇත. දරුඵල නැතිවීමට කාන්තාවගේ ම පමණක් වරදක් නැති අවස්ථා පවතී. සමහර විට පිරිමි පාර්ශ්වයන්ගේ ද අඩුපාඩුවක් පවතින්නේ නම් දරුවන් බිහි කළ නොහැකිය. ස්වාමිපුරුෂයාගේ වරදකින් දරුවන් නැති වුවද එහි අපහාසය ද විඳින්නට වන්නේ කාන්තාවටයි. මෙවැනි නින්දා අපහාස වැඩිපුරම ලැබෙන්නේ ස්වාමිපුරුෂයාගේ පාර්ශවයෙනි. 

විවාහ ජීවිතය තුළ කාන්තාවට විශාල වගකීම් ප්‍රමාණයක් හිමිවේ. දරුවන් බිහි කිරීමට, ඔවුන් පෝෂණය කිරීමට, කෑම පිසීම, රෙදි සේදීම, ගේදොර පිරිසිදුව තබාගැනීම හා රැකියාවට යෑම යන ආදී විශාල වැඩකටයුතු ප්‍රමාණයක් කාන්තාව අතින් ස්වාමි පුරුෂයාට හෝ නිවසට සිදු වේ. නමුත් බහුතරයක් වූ  ස්වාමිපුරුෂයන් සිදුකරන්නේ රැකියාවට ගොස් පැමිණ නිදා ගැනීම හෝ මහන්සියට වාඩිවී සිටීමයි. නමුත් රැකියාවට යන ගැහැණිය රැකියා කටයුතු අවසන් කොට නිවසට පැමිණ තමන්ගෙන් ඉටුවිය යුතු යුතුකම් සියල්ලක්ම තම මහන්සිය නොතකා සිදුකරයි. ඇයට ප්‍රමාණවත් නින්දක් නොලැබේ. සමහර පුරුෂයන් තම බිරිඳට තිරිසනුන්ට මෙන් පහර දෙති. මෙවැනි තත්වයන් තුලදී පිරිමි පාර්ශ්වයේ නිසි ලෙස යුතුකම් ඉටු වනවා ද යන ප්‍රශ්නය මතුවේ.

ඵලදායි පුරවැසියෙක්, සතුටින් ජීවත් වන පවුලක්, විනයගරුක සමාජයක්, සෞභාග්‍යමත් දේශයක් මේ කරුණු හතරම කාන්තාව හා සම්බන්ධ වේ. කාන්තාව නිසා විනය ගරුක සමාජයක් ගොඩනඟා ගන්න පුළුවනි. සතුටින් ජීවත් වන පවුලක් කියන එකේ කාන්තාව මූලික තැනක් හිමිකර ගනියි.වර්තමානයේ කාන්තාව බුද්ධියෙන් හා උගත්කමින් පුරුෂ පාර්ශවය හා සමානව සමාජය තුළ කටයුතු කිරිමට යොමු වී ඇත. යල් පැන ගිය සංස්කෘතියෙන් ඔබ්බට ගිය කාන්තාව ගැන ඇත්තෙන්ම සතුටු විය යුතු කරුණකි.